Brennica

Brennica to krótka rzeka
Brennica to rzeka mała
Zmieści się w jednej dłoni
No, no, może niecała

Brennica to górska rzeka
Szumi na skalnych progach
Miejscowi mówią; powstala
Z uśmiechu Pana Boga

Latem opala sie w słońcu
Moknie w deszczach jesieni
Zimą o wiośnie marzy
Brzegu w jarzębin czerwieni

Gwiazdy w niej nocą nabiorą
Diamentowego blasku,
Świecą i gasną z księżycem
Cicho, w porannym brzasku

A zakochanych para
Znajdzie uroczy zakątek
I nie zakłóci jej biegu
Dając życiu początek

To piękne, tu się urodzić
Z nią spłynąć do wiecznosci
Tak byłoby najlepiej
Tak byłoby najprościej

Tam podziękować pięknie
Komu należy i trzeba
Za to, ze dał nam na ziemi
Tak smaczny kawałek nieba

Rzeka ma wiele tajemnic
Choć nie ma nic do ukrycia
Brennica, Aqvae Vitae
Ganges mojego życia.